ساکولنت های مناسب برای نگه داری در درون منزل

بیشتر ساکولنت ها به راحتی کم آبی را تحمل می کنند و نیاز های کمی دارند ولی تعداد کمی می توانند در نور کم به راحتی رشد کنند. از آنجائیکه در همه جای منزل امکان فراهم ساختن نور زیاد وجود ندارد پس انتخاب شما محدود به گونه های خاصی از ساکولنت ها می شود که بعصی از بهترین و کم توقع ترین آن ها در زیر معرفی می شوند.

Sedum morganianum

این ساکولنت بومی مکزیک بوده  و بهترین گزینه برای گلدان های آویز می باشد. ساقه های پر برگ و خوشه مانندش تا ۱ متر رشد می کنند.این گیاه به نور متوسط نیازمند بوده و باید از آفتاب مستقیم دور نگه داشته شود.بعد از آبیاری آن به خاکش فرصت خشک شدن بدهید و در زمستان به آبیاری کمی نیازمند است.به ندرت گل میدهد ولی ممکن است در تابستان به گل بنشیند.

Schlumbergera

از آنجائیکه این گیاه برای گلدهی به سرمای تدریجی نیاز دارد در اواخر تابستان آنرا به مکانی سایه دار در حیاط منتقل کرده و قبل از این که دمای هوا در پاییز به ۱۰ درجه برسد آنرا به درون منزل بیاورید.این کار را با پایین آوردن تدریجی دمای منزل هم می توانید انجام دهید.

Euphorbia milii

این ساکولنت محبوب بومی ماداگاسکار بوده و اگر نور کافی دریافت کند در تمام طول سال گل خواهد داشت.در مدت زمانی که این گیاه گل می دهد فقط اجازه دهید حدود ۳ سانتی متر از سطح خاکش خشک شود چون اگر خاک این گیاه کاملا خشک شود گلها و برگهایش می ریزند. اگر چنین اتفاقی افتاد نگران نباشید چون با آبیاری دوباره برگ های جدید می آورد.در نور زیاد بیشترین گلدهی را دارد اما در نور متوسط نیز به راحتی رشد می کند.

نکته: تمامی گونه های افوربیا دارای شیره ای سمی هستند که در صورت تماس باعث حساسیت پوستی می شوند.


Sempervivum tectorum یا Echeveria elegans 

هر دوی این گیاهان به دلیل گیاهچه هایی که بر روی ساقه ی خود تولید می کنند به ساکولنت مرغ و جوجه معروفند اما تفاوتهایی از نظر ظاهری و شکل گلهایشان دارند.به این ساکولنت ها به هیچ عنوان بیش از حد آب ندهید چون ریشه ی حساسی دارند و زود پلاسیده می شوند.

Crassula ovata

این ساکولنت بادوام بومی آفریقای جنوبی بوده و اگر به خوبی مراقبت و هرس شود به مانند یک بونسای زیبا شکل می گیرد.در آبیاری آن بسیار دقت کنید چون بسیار سریع پلاسیده می شود به خاکش فرصت خشک شدن بدهید و بعد آبیاری کنید.شاخه های هرس شده ی آن بسیار سریع ریشه دار شده و توانایی به وجود آوردن یک گیاه جدید را دارند.

 Aloe vera
شیره شفا بخش این گیاه قرن هاست برای درمان سوختگی ها به کار برده میشود/.لبه های برگ ها برجستگی های تیزی دارند که به راحتی میتوانند موجب بریدگی شوند.
بین دو آبیاری اجازه دهید خاک خشک شود و همچنین هیچ وقت به صورت غرقابی آبیاری نکنید.نیاز نوری بالایی دارد,گلدانش را فقط هنگامی که ریشه ها کاملا گلدان را پرکرده تعویض نمایید.

Kalanchoe tomentosa 
دهها گونه از کالانکوآ شناسایی شده است که معروف ترین آنها گیاه پانداست.بومی ماداگاسکار و با رشد زیاد است.برگها ضخیم و پوشیده از کرک های نرم نقره ای که رنگی آبی خاکستری به گیاه میبخشد,این کرک ها در نوک برگها به رنگ قهوه ای در آمده است.
درموقع آبیاری اجازه دهید سطح خاک خشک شود همچنین در زمستان آبیاری تنها در حدی انجام گیرد که گیاه خشک نشود.نور مورد نیاز نیز نور فیلتر شده و ملایم است.

Beaucarnea recurvata
باید توجه داشت این گیاه نخل نیست اما از نظر ظاهری شباهت های زیادی با نخل ها دارد.در قسمت پایین و پا فیلی شکل ذخیره آب صورت میگیرد و به همین دلیل نیاز آبی زیادی ندارد و میتواند تا حدی کم آبی را تحمل کند.
این گیاه بومی جنوب غربی امریکا و مکزیک است که دلیل باریک و بلند بودن برگهای گیاه هم خشک بودن منطفه بومی و تلاش گیاه برای حفظ رطوبت است.بهتر است نور زیادی دریافت کند اما با نور متوسط هم قابل پرورش است.

Sansevieria trifasciata 
لقب این گیاه به شکل رشد برگهایش که شباهت به مار دارد برمیگردد.اجازه دهید بین دو آبیاری خاک خشک شود ,آبیاری بیش از حد گیاه شما را ازبین خواده برد.
بهترین رشد را در نور متوسط یا زیاد ولی فیلتر شده دارد اما با نور کم هم امکان نگهداری آن وجود دارد.
نیاز به نگهداری زیادی و کوددهی ندارد اما بهتر است برگهای آسیب دیده هرس شوند.