تهیه و تنظیم خانم فاطمه ماکویی

نام کاربری : fatima66

 

با سلام خدمت شما خواننده ی عزیز

در این مقاله سعی شده آنچه را که لازم است شما در مورد ساکیولنت ها بدانید عنوان شود .امیدواریم مورد استفاده واقع شود.

 

 

 

 

ساکیولنت چیست؟!

ساکیولنت به هر گیاهی که دارای اندام های گوشتی ، سفت و ذخیره کننده ی آب است ، اطلاق می شود . ساکیولنت ها آب را در برگها ، ساقه ها و ریشه های خود ذخیره می کنند.

این گیاهان خود را با شرایط آب و هوایی خشک و لم یزرع در سرتاسر جهان، از آفریقا تا صحرای آمریکا، وفق داده اند و همین سازگاری باعث شده که بتوانیم انواع ساکیولنت ها را که دارای برگهای پهن، گلهای سفت و برگهای اشکی یا ستونی هستند در منزل پرورش دهیم.گروهی از ساکیولنت ها مانند آلوئه ها به خوبی شناخته شده اند در حالیکه برخی ازآنها ناشناخته اند.

کاکتوس ها زیر مجموعه ای از ساکیولنت ها هستند.

اگر می خواهید دیش گاردن ( باغچه های کوچک بشقابی) درست کنید ، ساکیولنت ها گزینه ی فوق العاده مناسبی برای اینکار هستند.

 

 

اصولا ساکیولنت ها به دو دلیل عمده در بین افراد محبوبیت دارند : اولا زیبا هستند، ثانیا گیاهان  نسبتا مقاوم و همیشه سبزی هستند.

در ادامه سعی شده مطالبی در مورد شرایط و قوانین نگهداری ساکیولنتها عنوان شود البته خیلی اهمیت ندارد که شما کدام نوع ساکیولنت را پرورش میدهید چرا که قوانین تا حدودی بین گونه های متفاوت یکسان است.

 

نحوه ی آبیاری ساکیولنت ها :

 

 

 

برای رشد بهتر گونه هایی که دارای برگهای گوشتی هستند سعی کنید خاک گلدان را نمناک نگه دارید و به انها کم آبی ندهید. ساکیولنت ها آب اضافی را در برگها ، ریشه ها و ساقه های خود ذخیره میکنند تا در طول دوره های گرم و بدون بارش خود را نجات دهند!

اگر افرادی به شما گفته اند که ساکیولنت ها و کاکتوس ها خیلی به آب احتیاج ندارند بدانید این افراد در اشتباهند و در حقیقت با این حرف به مرگ گیاه شما دامن زده اند!

اکثر مواقع این اعتقاد وجود دارد که ساکیولنت ها و کاکتوس ها به آب خیلی کمی احتیاج دارند خصوصا اینکه کاکتوس ها می توانند برای همیشه بدون آب زنده باشند!! این اعتقاد از انجا سرچشمه میگیرد که کاکتوس ها در بیایان ها هرگز آبی دریافت نمیکنند بنابراین وقتی افراد این گیاهان را در گلدان هم میکارند احساس میکنند باید خیلی خیلی کم به آنها آب داد.باید گفت این تصور غلط است. چرا که در بیایان گیاهی با جثه ای کوچک ممکن است ریشه های گسترده ای در اطراف خود داشته باشد (به عبارت دیگر فضای گیاه مانند گلدان محدود نیست) و مواقعی که برای مدت زمان طولانی باران نبارد ریشه های گسترش یافته ی گیاه بخوبی از شبنم موجود در خاکهای اطراف و در برخی مناطق از بخارات دریا استفاده میکنند . اما در گلدان گیاه به این رطوبت طبیعی دسترس ندارد و ما باید آن را برای آن فراهم کنیم .

مطمئنا آبیاری ساکیولنت ها اصول خاصی دارد  یکی از این اصول توجه به فصل است ، در فصل تابستان باید در آبیاری اکثر ساکیولنت ها دست و دلباز تر بود ! و در طول فصل زمستان موقعی که گیاه به خواب رفته است باید آبیاری را به یکبار در ماه برسانید. اندکی آبیاری در فصل زمستان کمک میکند که ریشه های گیاه از خطر خشکی و مرگ در امان باشند.

دقت داشته باشید که هم کم آبی و هم آبیاری بیش از حد هر دو عواقب خاص خود را دارند. بطوریکه که آبیاری بیش از حد و متعاقب آن پوسیدن گیاه عامل بسیار رایج در خرابی گیاه است.اگر بیش از حد در آبیاری ساکیولنت خود دست و دل بازی به خرج دهید  بافتِ ذخیره سازی آب گیاه پر میشود و به صورت پف کرده در می آید و در نهایت ترک میخورد. پس همیشه مراقب باشید اگر چه ساکیولنت بیش از حد آبیاری شده ممکن است در ابتدا چاق و چله ! و سالم به نظر برسد اما ممکن است سیستم ریشه در زیر خاک دچار پوسیدگی شود و موجب مرگ گیاه شود . چون اگر خاک را خیلی نمناک نگه دارید به ریشه هوا نمیرسد و ریشه ها میمیرند و آرام آرام گیاه نرم شده و پوسیده میشود.

حال چگونه تشخیص دهیم گیاه دچار آبیاری بیش از حد شده؟

طبق نظریه ی متخصصان علم باغبانی

Debbi shaughnessy of Clemson university  علت اصلی مرگ گیاهان گلدانی ،آبیاری بیش از حد است. این نظریه بخصوص در مورد ساکیولنت ها صادق است.

معمولا میتوان ساکیولنتی را که بیش از حد آبیاری شده از روی برگها و ساقه های پف کرده اش تشخیص داد.ساکیولنت هایی که بیش از حد آبیاری شده باشند نرم و رنگ پریده میشوند و ممکن است رنگ برگها زرد یا سفید شود و یا اینکه برگها رنگ اصلی خود را از دست بدهند.

 

 

 

 

 

اگر میبینید ساکیولنت شما ظاهر ناسالمی دارد ابتدا آبیاری را کاهش دهید و ببینید گیاه چه واکنشی نشان میدهد وقتی ریشه ها از رطوبت زیاد خاک میمیرند گیاه طوری خود را نشان میدهد که انگار به آب احتیاج دارد مثلا برگها چروکیده و شل میشوند و گیاه رشد جدیدی نمیکند این علائم میتواند از نشانه های فساد ریشه باشد. در حقیقت گیاه به آب احتیاج دارد (چون برگها چروک شده اند) ولی ریشه ی زنده ای ندارد که بتواند آب را جذب کند و به برگها برسد. در این شرایط (با توجه به فصل) میتوانید به آرامی گیاه را از گلدان درآورده و سلامت ریشه ها را بررسی کنید ، اگر ریشه ها زنده هستند و خاک هم خشک است معلوم است گیاه به آب احتیاج دارد و گیاه باید بعد از آبیاری واکنش نشان دهد ولی اگر ریشه ها مرده اند ( قهوه ای و پوسیده شدند) و خاک هم خیس هست گیاه شما در خطر است!

 

درمان ساکیولنت هایی که دچار عارضه ی پرآبی شده اند !

در پاره ای از موارد ساکیولنت ها میتوانند در این شرایط خود را ترمیم کنند  اگرریشه های مرده و پوسیده را به آرامی از گیاه جدا کنید و گیاه را در خاک خشک بکارید ممکن است گیاه خود را ترمیم کند( البته بستگی به عمق پوسیدگی ریشه دارد)

اگر پوسیدگی به ساقه ی ساکیولنت شما حمله کرده و ریشه ها و نواحی حساس گیاه را درگیر کرده است در صورتیکه پوسیدگی خیلی پیشرفته نباشد شما میتوانید ساقه ی پوسیده شده را از گیاه جدا کنید برای جداسازی ساقه ی پوسیده شده حتما از یک چاقوی تیز آغشته به الکل استفاده کنید و آنقدر بخش پوسیده شده را بردارید تا جایی که به بخش تمیز و سفید گیاه برسید ، گیاه درمان شده را در مکانی که دارای نور روشن ( نه آفتاب مستقیم) و گردش هوای مناسبی هست نگهداری کنید . اجازه دهید زخمها التیام پیدا کنند و سپس گیاه را به منظور ریشه زایی مجدد در یک ترکیب خاک با زه کشی مناسب بکارید .همه ی مواد آلوده را دوربریزید و ابزار و محیط کار خود را ضدعفونی کنید.

متاسفانه در برخی از موارد عمق پوسیدگی زیاد است و بخشهای داخلی و حساس گیاه را درگیر کرده است در این مواقع چاره ای نیست جز اینکه گیاه را دور بیاندازید! و از جسد آن در تهیه ی کمپوست استفاده کنید!

همان طور که آبیاری بیش از حد خطراتی را برای گیاه در پی دارد نقطه ی مقابل آن یعنی کم آبی هم برای گیاه دردسرساز است!

زیرا ساکیولنت ها ترجیح میدهند در طول فصل رشدشان ( اکثرا در بهار و تابستان) به خوبی آبیاری شوند. و آبیاری کم در این زمانها در ابتدا رشد گیاه را متوقف خواهد کرد و سپس برگها شروع به ریزش میکنند. و در ادامه ممکن است خال ها و لکه های قهوه ای رنگ روی سطح برگها پیشرفت کنند.

 

حال ممکن است سوال شود پس ساکیولنتها را چگونه آبیاری کنیم؟!

آنچه که اهمیت دارد این است که هرگز نباید به ساکیولنت ها کم آب بدهید یا اینکه هر موقع خودتان احساس کردید  گیاه به
آب احتیاج دارد احساس ترحم کنید و به گیاهتان آب دهید یا یکبار در هفته یا یکبار در ماه آبیاری کنید بلکه گیاهان باید وقتی به آب احتیاج دارند آبیاری شوند !

قطعا وقتی ساکیولنت ها در حال رشد هستند آبیاری باید متناوب باشد و وقتی  که بخشی از خاک خشک شد آبیاری صورت گیرد اما وقتی ساکیولنت ها در خواب به سر میبرند آبیاری نباید خیلی زیاد باشد و گیاه در زمان خواب به خاک خشک تری نیاز دارد.

اکثر ساکیولنت ها در بهار و تابستان رشد میکنند اما برخی دیگر در زمستان رشد میکنند ( مانند کاکتوس کریسمس) در طول فصل بهار چون هم شبها و هم روزها گرم است آبیاری باید به صورت کامل صورت گیرد و حتی اگر هوا سرد است ولی شما علائم رشد را در گیاه خود مشاهده میکنید میتوانید آبیاری را شروع کنید.

برای ساکیولنت هایی مثل آلوئه ورا که در زمستان رشد میکنند آبیاری به جای اینکه در بهار شروع شود در پاییز شروع میشود و آبیاری برای اینگونه از ساکیولنت ها در بهار و تابستان محدود میشود ، البته برخی موارد استثنا هم دارد به طور مثال شاید شما دیده باشید با اینکه گیاه شما زمستان رشد است ولی ناگهان در ماه مرداد شروع به رشد میکند و این رشد مجدد، خود علامتی است برای شما تا آبیاری را شروع کنید.

برای اینکه بدانید آیا زمان آن رسیده است تا گیاه را آبیاری کنید یا نه ؟ انگشت خود را روی سطح خاک بگذارید و ببینید حدود ۵/۲ تا ۵ سانتی متری پایین تر از سطح گلدان ، خاک خشک است یا نه؟ اگر احساس میکنید خاک رطوبت دارد آبیاری نکنید! البته موقعی که ساکیولنت ها خواب هستند عمق خشک بودن خاک حداقل باید تا نیمه های گلدان باشد .

برای آن دسته از گیاهانی که پوشیده از خار هستند میتوانید از یک تکه چوب یا مداد استفاده کنید و رطوبت ذرات خاک چسبیده به نوک ابزارتان را بررسی کنید .

اگر شک دارید که خاک هنوز رطوبت دارد یا نه بهتر است گیاه را آبیاری نکنید و به خاک فرصت بیشتری بدهید تا خشک شود.

همیشه این نکته را مد نظر داشته باشید که ساکیولنت ها از کم آبی ممکن است بهبود پیدا کنند ولی آبیاری بیش از حد عواقب زیادی دارد .

در طول فصل رشد آبیاری را طوری انجام دهید که آب مقداری از کف گلدان خارج شود با این کار مطمئن هستید که آب به همه ی بخشهای ریشه رسیده است . اگر آب به تمام قسمت های ریشه نرسد ریشه خشک میشود و در نهایت میمیرد . تکرار مرگ ریشه ها ( از خشکی بیش از حد یا بلعکس) گیاه را دچار شوک خواهد کرد و تنظیمات رشد نرمال گیاه را مختل میکند و خواه ناخواه گلدهی گیاه را هم تحت تاثیر قرار میدهد. اگر این اتفاق بارها و بارها تکرار شود خیلی زود شما گیاه ضعیفی را خواهید داشت که سرانجام یا میمیرد یا پذیرای انواع بیماری ها میشود و مشکلات دردسرسازی ایجاد میکند.

بعد از آبیاری آب اضافی داخل زیرگلدانی را دوربریزید و دفعه ی بعدی که گیاه به آب احتیاج دارد زمانی است که خاک گیاه تقریبا ( نه کاملا) خشک شده باشد.

یکی دیگر از راههای سنجش رطوبت خاک استفاده از PH سنج است یا اینکه میتوانید یک تکه سنگ صاف پیدا کنید و پای گلدان، روی سطح خاک بگذارید وقتی سنگ را برمیدارید اگر زیر آن رطوبت وجود داشت زمان آبیاری هنوز فرا نرسیده است و اگر آن ناحیه خشک است موقع آبیاری مجدد است.

 

اسپری کردن ساکیولنت ها:

 

اکثر ساکیولنت ها و کاکتوس ها جو خیلی مرطوب را نمیپسندند البته در این میان استثنائاتی وجود دارد  اما با این حال آنها رطوبت طولانی مدت را دوست ندارند.

شما میتوانید در روزهای گرم مقداری آب ولرم را به صورت مه پاش روی ساکیولنتها اسپری کنید .ترجیحا اسپری کردن را در اوایل صبح انجام دهید برای اینکه گیاه تا شب فرصت خشک شدن داشته باشد.

نویسنده ی این متن اسپری کردن را دو بار در سال انجام میدهد یکبار در بهار موقعی که گیاه در حال بیدار شدن است و رطوبت خیلی سبک به آن کمک میکند تا گرد و خاکی که در طول زمستان روی آن نشسته است زدوده شود و بار دیگر در اواخر تابستان اسپری کردن را به همین منظور انجام میدهد.

 

نحوه ی ترکیب خاک برای ساکیولنت ها :

 

ساکیولنتهای گلدانی مثل کالانکوئه به آسانی در هر نوع خاکی رشد میکند البته به شرط آنکه خاک زه کشی خوبی داشته باشد میتوان با اضافه کردن شن و پرلیت به خاک زه کشی را افزایش داد .

نیازهای تغذیه ای ساکیولنت ها تقریبا شبیه کاکتوس هاست اما ساکیولنت ها در مقایسه با کاکتوس ها نسبت به آبیاری بیشتر و PH های پایین تر تحمل بیشتری دارند.

اکثر ساکیولنت ها میتوانند در هوای آزاد ( خارج از گلدان) رشد کنند اما وقتی قرار است ساکیولنت ها در گلدان کاشته شوند مهم است که شما از دستورالعمل خاک مخصوص گلدان پیروی کنید که  دارای زه کشی مناسب ، گستره ی PH مناسب و هم چنین مواد غذایی مناسبی باشد .شما میتوانید از خاک آماده ی تجاری استفاده کنید و یا اینکه خاک را خودتان بسازید .

برای ساخت خاک به مواد زیر احتیاج دارید:

  • بیلچه ی باغبانی
  • سطل
  • شن- گرانیت خورد شده
  • کمپوست کهنه یا خاک باغچه ی ارگانیک
  • پرلیت
  • آب
  • کود ورمی( اختیاری)

 

برای تهیه ی خاک میتوانید مقادیر مساوی کمپوست یا پیت ماس ، شن درشت باغبانی یا سایر مواد شندار مثل سنگ پا ، پرلیت یا سنگهای آتش فشانی خورد شده را در یک سطل ریخته و با بیلچه ی باغبانی مخلوط کنید . برای کمپوست میتوانید از کیسه های کمپوست تجاری یا کمپوست خانگی که از ته مانده ی غذاهای آشپزخانه ، ضایعات باغچه یا کود کشاورزی که بخوبی کهنه شده اند استفاده کنید .

اگر میخواهید ترکیب خاک گلدانی غنی تری داشته باشید میتوانید کود ورمی هم به ترکیب فوق اضافه کنید .

بعد از مخلوط کردن مواد فوق یک مشت از ترکیب آماده شده را بردارید ، آن را با مقداری آب خیس کنید و در دستتان فشار دهید تا گلوله شود. وقتی که مشتتان را باز کردید خاک نباید بهم فشرده باشد و ذرات ترکیب مورد نظر نباید بهم بچسبند اگر بهم چسبیده بودند کمی بیشتر شن و پرلیت اضافه کنید و دوباره خاک را تست کنید تا وقتی که مخلوط خاک شما با باز کردن مشت از هم فروبپاشد و ذرات مخلوط از هم جدا شوند.

هرگز مقادیر خاکبرگ  بیشتر از خاک نباشد زیرا خاک را به مقدار زیادی اسیدی میکند که اکثر ساکیولنت ها بجز کریسمس و ارکیده این شرایط را دوست ندارند. البته خود کریسمس و ارکیده هم یک گستره ی اسیدیته ی خاص را می پسندند.

هرگز از خاک باغچه به تنهایی استفاده نکنید.

ساکیولنت ها را در گلدانی بکارید که ریشه تنها حدود ۵/۲ سانتی متر فضای اضافی داشته باشد تا با این کار به خشک شدن سریعتر خاک کمک کرده باشید.

وقتی ساکیولنت ها را در گلدان کاشتید سطح خاک را کمی فشار دهید و قدری آب استفاده کنید تا اطراف ریشه ها نمناک شود دقت کنید که فشار بیش از حد به سطح خاک ممکن است به ریشه های حساس گیاه صدمه بزند و ترمیم و بازسازی گیاه  دچار مشکل شود.

 

نور مورد نیاز ساکیولنت ها:

ساکیولنت ها نور روشن را ترجیح میدهند مانند پنجره های جنوبی . شما میتوانید با مشاهده ی برگهای ساکیولنت ها متوجه شوید آیا نور دریافتی کافی است یا خیر؟

دقت داشته باشید که بعضی از گونه ها هنگامیکه به طور ناگهانی در معرض نور خورشید قرار بگیرند دچار سوختگی سطحی میشوند و رنگ برگها به سمت قهوه ای یا سفید گرایش پیدا میکند و سطح بیرونی گیاه سفید رنگ میشود هم چنین بافت گیاه نرم میشود و گیاه رو به خراب شدن پیش میرود.
اما اگر ساکیولنت شما به مدت طولانی  هم در مکان کم نور قرار بگیرد با باریک شدن ساقه و زیاد شدن فاصله ی برگها به صورت کشیده رشد میکند که این شرایط تحت نام اتوله شدن شناخته میشوند.

راه حل آن فراهم کردن شرایط نوری بهتر برای گیاه ،عادت دادن تدریجی گیاه به مکان پر نور و هرس کردن آ ن قسمت از گیاه که دچار کم نوری شده تا گیاه به شکل اصلی خود برگردد.

ساکیولنت ها بسته به نوع واریته ی خود هر کدام نیاز نوری متفاوتی دارند برخی به نور آفتاب کامل و برخی به نور فیلتر شده احتیاج دارند. و تعدادی اصلا به نور کامل احتیاج  ندارند و به نور روشن ملایم بسنده میکنند مثلا ساکیولنتی مانند آلوئه ورا سایه روشن را تحمل میکند.

دقت داشته باشید برخی ساکیولنت ها در تمام طول سال نیاز نوری بالایی دارند و باید نور خورشید را به طور کامل دریافت کنند البته نور باید به تمام بدنه ی گیاه برسد  نه این که فقط به یک طرف گیاه نور بتابد.

اگر ساکیولنت ها نور مورد نیاز خود را دریافت نکنند رشد خوبی نخواهند داشت سرحال نخواهند بود و به احتمال قوی گل هم نخواد داد.

 

شرایط دمایی ساکیولنت ها:

ساکیولنت ها خیلی بیشتر از آنچه که افراد تصور میکنند قدرت تحمل سرما را دارند همانطور که میدانید در بیابان ها اختلاف دمایی زیادی بین شب و روز وجود دارد بطوریکه ساکیولنت ها حتی شب های سرد  با دمای پایین تر از ۴ تا ۷ درجه سانتیگراد ( ۴۰ -۴۵ درجه ی فارنهایت )را تحمل میکنند . دمای ایده آل برای ساکیولنت ها در روز بین۲۱ تا ۲۹ درجه سانتی گراد ( ۷۵– ۸۵ درجه فارنهایت) و در شب بین ۱۰ تا ۱۲ درجه سانتی گراد( ۵۰ – ۵۵ درجه فارنهایت )است.

درست است که برخی از ساکیولنت ها دمای بین ۴-۷ درجه سانتی گراد را تحمل میکنند اما بهتر است دراین دما آبیاری نشوند زیرا تلفیق سرما و رطوبت میتواند پوسیدگی و فساد گیاه را به همراه داشته باشد.

شاید به نظر شما مطلب فوق با جمله ای که گفته شد اگرساکیولنت ها را کم آبیاری کنید ریشه ها از خشکی خواهند مرد در تناقض باشد اما نکته ی مهم این است که اگر گیاهان شما در یک گلخانه ی سرد باشند این سرما و رطوبت تواما منجر به فساد و پوسیدگی گیاه میشود در حقیقت چون در هوای سرد خاک فرصت خشک شدن پیدا نمیکند در نتیجه رطوبت بالای خاک موجب فساد گیاه میشود پس در هوای سرد ساکیولنت ها خاک خشک تر را ترجیح میدهند.

به طور کلی گیاه باید همیشه در تعادل دمایی باشید به عبارت دیگر برخی از ساکیولنت ها گرما دوست هستند پس در طول سال باید این گرما برایشان فراهم باشد و زمانی هم که ساکیولنت ها  در زمان استراحت هستند شرایط سردتر را ترجیح میدهند.

 

هوای تازه  برای ساکیولنت ها:

هوای تازه برای همه ی گیاهان لازم است و باید به مقدار فراوان در دسترس گیاه باشد ساکیولنت ها  هم از این دسته مجزا نیستند .

اگر شما گیاه را در خانه نگهداری میکنید میتوانید با بازگذاشتن پنجره هوای تازه را برای گیاه فراهم کنید .حتی در فصل زمستان هم با باز گذاشتن پنجره گیاه را هوادهی کنید البته مسلم است که این شرایط در زمستان برای شما ناخوشایند است وقتی برای ساکیولنت شما مفید است بهتر است شما برای خود چاره ای بیاندیشید و ژاکت بپوشید!!

 

نیاز های غذایی ساکیولنت ها :

گیاهان مواد غذایی را از خاک گرفته و استفاده میکنند حال اگر گیاه شما در گلدان کاشته شده باشد خاک به مرور مواد غذایی خود را از دست میدهد و به اصطلاح فقیر میشود .گیاهان هم مثل سایر موجودات هستند اگر به آنها غدا ندهید از گرسنگی خواهند مرد! یکی از راههای تغذیه گیاهان کوددهی است.

به یاد داشته باشید ساکیولنت ها مقادیر بالای کود نیتروژن را دوست ندارند چرا که کود نیتروژن زیاد از حد باعث میشود گیاه شما پر آب و شل و ول شود و هم چنین گیاه را دچار وابستگی میکند . در کل کود دهی زیاد بخصوص ترکیبات نیتروژن بالا مشکلات فساد ریشه و برگ را به همراه دارند.

 

طریقه ی کود دهی به ساکیولنت ها:

برای کودهی به ساکیولنت ها مقادیر موازنه ی یک کود مرغوب را به طور مثال فرمول ۸-۸-۸ یا ۱۰-۱۰-۱۰ را در یک گالن آب حل کنید همیشه نصف مقداری که روی بسته بندی کود توصیه شده برای ساکیولنت های خانگی خود استفاده کنید به طور مثال اگر روی بسته بندی کود پیشنهاد شده یک قاشق سوپ خوری را در یک گالن آب حل کنید شما یک دوم قاشق سوپ خوری  را در همان مقدار آب حل کنید.

البته شما میتوانید برای رشد بیشتر کاکتوس های ستونی بلند از محلول کود به نسبت قوی تری استفاده کنید . اما برای ساکیولنت های گرمسیری مانند کاکتوس کریسمس باید محلول کود رقیق تری استفاده کرد به عبارت دیگر اگر برای سایر ساکیولنت ها یک دوم قاشق سوپ خوری از کود را در یک گالن آب حل میکردیم برای ساکیولنت های گرمسیری یک چهارم همان کود را در یک گالن آب حل کنیم.

محلول کود را که آماده کردید میتوانید ساکیولنت ها را با ان آبیاری کنید بطوریکه آب از کف گلدان خارج شود یک گالن از محلول ممکن است برای چندی گیاه کافی باشد ، بستگی به سایز گیاه دارد.

 

زمان کودهی:

کوددهی باید در فصل رشد گیاه انجام شود پس در فصل بهار که فصل رشد اکثر ساکیولنت ها ست میتوان آنها را کوددهی کرد و دوباره در اواخر تابستان یا اوایل پاییز به آنها کود داد.  کوددهی حداقل یکبار در ماه رشد کافی است. برای ساکیولنت های زمستان رشد مثل کریمس میتوانید یکبار در فصل زمستان کوددهی کنید البته محلول خیلی رقیق!

 

تذکر:

موقعی که ساکیولنت ها در زمستان به حالت نیمه خفته هستند کوددهی نکنید به طور کلی هنگامی که رشد طبیعی و نرمال گیاه کند شد کوددهی را متوقف کنید.

کوددهی را موقعی انجام دهید که حدود ۳ سانتی متر از خاک سر گلدان کاملا خشک شده باشد مثلا برای گیاهان بزرگ که طبیعتا گلدان بزرگتری هم دارند دوره ی آبیاری شاید یکبار در ماه کافی باشد شما میتوانید همان یکبار گیاه را با محلول کود آبیاری کنید. چون گلدان های بزرگ فرصت بیشتری لازم دارند تا خاک خشک شود و عمق بیشتری از خاک باید خشک شده باشد تا بتوان کوددهی کرد اگر خاک گلدان هنوز مرطوب است کوددهی را به تاخیر بیاندازید چون آبیاری مکرر باعث میشود مواد غذایی مورد نیاز گیاه از خاک شسته شود و قبل از آنکه در اختیار گیاه قرار بگیرد از کف گلدان خارج شود.

ساکیولنت های که در هوای آزاد خارج از گلدان نگهداری میشوند خیلی احتیاجی به کوددهی ندارند زیرا آنها به مواد غذایی ذخیره شده در خاک دسترسی دارند ولی اگر خواستید میتوانید مقادیر کمی از محلول کود ( نصف مقدار پیشنهادی روی بسته) را به خاک اضافه کنید.

 

نحوه ی قلمه گیری از ساکیولنت ها:

هرس کردن اگر با دقت واصولی انجام شود باعث میشود شکل و شمایل ساکیولنت شما جذاب تر شود.

ظاهر ساکیولنت ها به واریته آنها بستگی دارد.برخی بخاطرانشعابات شاخ و برگهایشان جذاب شده اند وبرخی دیگر بخاطر گلهای رنگارنگشان.

بااینکه اکثر ساکیولنت ها خیلی به هرس کردن احتیاجی ندارنداما شما میتوانید بایک هرس سبک علاوه بر حفظ شکل وسایز گیاه خود،فضای گلدانی بیشتری هم در اختیار گیاه بگذارید.

قبل از هرس کردن و قلمه گیری شما باید نقشه ی کلی را در ذهن پیاده کرده باشید تا بدانید دقیقا کدام ساقه و کجای ساقه را قرار است قطع کنید چون از جایی که قطع کردید گیاه انشعاب جدیدی میزند و شروع به رشد مجدد می کند که اگر حساب شده شاخه را قطع نکرده باشید ممکن است شکل ظاهری گیاه را بهم زده باشید واز جذابیت گیاه کاسته باشید.

برای قلمه گیری باید ساقه را از گره ی مورد نظر ببرید . برش را با چاقوی تیز و تمیز و تحت زاویه ی ۴۵ درجه انجام دهید.

 

 

 

 

 

 

زمان قلمه گیری:

قلمه گیری ساکیولنت ها در اوایل بهار درست قبل از اینکه رشد مجدد گیاه شروع شود انجام میگیرد قلمه گیری واریته هایی که گل داده اند بعد از زمان گلدهی یا در طول فصل زمستان که فصل خواب آنهاست انجام شود.

قلمه هایی را که جدا کرده اید میتوانند ریشه بزنند و گیاه جدیدی را بوجود بیاورند. قلمه را در یک گلدان مناسب با خاک گلدانی نمناک بکارید و خاک را تا زمانی که قلمه ریشه بزند و علائم رشد جدید ظاهر شود نمناک نگه دارید بدین صورت که هر دو روز یکبار سطح خاک را با آب اسپری کنید قلمه ها حدود ۴ هفته طول میکشد که ریشه دار بشوند در این مدت آبیاری را باید کاهش دهید.

برخی از ساکیولنت ها را میتوانید از طریق برگ هم تکثیر کنید برای اطلاعات بیشتر به لینک زیر مراجعه کنید.

تکثیر ساکولنت ها از طریق برگ

هشدار

برخی از ساکیولنتها مانند افوربیاها شیره ی حساسیت زایی تولید میکنند برای محافظت از پوستتان،هنگام قلمه گیری از آنها دستکش بپوشید.

روش قلمه گیری از ساکیولنت ها به روایت تصویر

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع تصاویر :

http://wikihow.com

Home

تصاویر با کسب اجازه از صاحب اثر در ویکی کاکتوس باز نشر شده