Epiphyllum یا کاکتوس های برگی

 

url

 

تهیه و تنظیم: آقای عباس صرامی با نام کاربری yavar

 

به نام خدا

 

نوشتار خود را در خصوص اپیفیلوم ها با این گفته معروف که بین تولیدکنندگان این گونه رواج دارد آغاز میکنم….

” به تعداد پرورش دهندگان اپیفیلوم راه و متد پرورش وجود دارد!!! “

همین جمله کوتاه به خواننده این نکته را متبادر خواهد نمود که هرچند استنباط سهل و ممتنع بودن نگهداری این گیاه میرود اما تعدد دستور العملها نیز میتواند در امر یادگیری اختلال حادث کند. شما وقتی متوجه این تداخل آراء در مورد اپیفیلوم خواهید شد که عبارت ذیل که در سایت تخصصی اپیفیلوم نوشته شده را بخوانید….

” هرگاه شما بهترین متد را در مورد نگهداری و پرورش اپیفیلوم آموختید احتمال دارد تلاش و سعی آتی شما برای نگهداری و پرورش این گیاه متد دیگری باشد!! “

نور و دما:

این گیاهان بومی جنگلهای مرطوب و باران خیز آرژانتین بوده که گسترش آنان تا اروگوئه، پاراگوئه و برزیل هم میرسد. اپیفیلومها بر شاخسار درختان جنگلهای آمریکای جنوبی و در محیطی سرشار از نور فیلتر شده و تابش غیر مستقیم آفتاب رشد و تکثیر میابند. به هیچ وجه تحمل تابش مستقیم نور خورشید را ندارند و ده دقیقه زمان کافیست که برگهای اپیفیلیوم در یک تابش بعدازظهر تابستان بر اثر اشعه مستقیم خورشید سوخته و بمیرد. هرچقدر دمای محیط نگهداری اپیفیلیوم بالاتر باشد لاجرم فیلتراسیون بیشتری باید بر نور خورشید حاکم باشد.
از جمله مکانهایی که این گیاه بسیار علاقه به رشد در آن نشان میدهد مکان سایه آفتاب زیر درختان است که تابش غیر مستقیم نور خورشید بهمراه هوای پاک و تصفیه شده نصیب گیاه میگردد. چنانچه سایه در محل زیستگاه اپیفیلوم بیش از حد متعارف باشد در رشد گیاه خللی وارد نمیشود اما احتمالا به گلدهی نخواهد نشست. در ماه های گرم سال جریان هوا و کمی رطوبت امتیاز ویژه برای کیفیت رشد گیاه است.
باز توجه شما را به ضرب المثل دیگری که بین تولید کنندگان و مجموعه داران اپیفیلوم رایج است جلب میکنم:

” جائیکه شما در تابستان احساس راحتی دارید، همانجا نیز محل خوبی برای اپیفیلوم است. “

این گیاه سرما را در درازمدت نمیتواند تحمل کند. دمای زیر ۱۰ درجه سانتیگراد میتواند اپیفیلوم را کاملا مستاصل نموده و به مرگ آن ختم گردد، اما به شرط پوشیده بودن گیاه و خشک بودن خاک آن برای مدت کوتاه میتواند چنین برودتی را بدون گزند پشت سر بگذارد.

 

 

آفات:
از جمله عوارض رایج و مشاهده شده در اپیفیلوم که توسط حمله حشرات و آفات عارض میگردد میتوان به عارضه (scale) یا جرم گرفتن سطح برگها و حمله شپشک آردآلود اشاره نمود.
در عارضه scale حشرات بسیار ریز و سفید رنگی که از آفتاب گریزان هستند بر سطح گیاه قرارگرفته و در سایه به گیاه یورش برده و بر اثر اقامت خود لایه بسیار نازکی از خود بر گیاه بجای میگذارند. (لطفا با بیماری سفیدک اشتباه نشود. )
موارد بالا خوشبختانه با حشره کشهای تجاری در بازار قابل کنترل است. برخی از تولیدکنندگان از سموم دفع آفات سیستمیک بهره میبرند که در این صورت بایستی بیاد داشت قبل از مصرف سموم بایستی گیاه آبیاری شود و تا یک هفته در معرض تابش آفتاب نباشد. حملات آفات معمولی را میتوان با اسپری محلول ۵۰-۵۰ آب و الکل خنثی نمود.
فراموش نشود که حلزونها نیز از عاشقان اپیفیلوم هستند که در صورت مشاهده بایستی از گیاه جدا شوند.
مورچه ها خود مستقیما به اپیفیلوم حمله نمیبرند بلکه آنان بدلیل وجود ترشحات دیگر آفات جذب گیاه میگردند، پس میبایست حضور مورچه در اطراف گلدان را جدی گرفته و با دقت به کشف حمله آفت نائل آمد.

 

خاک:

اپیفیلومها همانطور که بدلیل خاستگاه جنگلی خود قابل انتظار است از خاکهای سبک و با زهکشی بالا سود میبرند. مخلوطهای متعددی ممکن است بشما معرفی گردد. توصیه ما اینست که خاک چنان بایستی سبک باشد که پس از خیس شدن در مشت خود فشرده شود و با باز نمودن انگشتان خاک نبایستی چسبیده بهم باقی بماند و بهترست که متلاشی گردد.خاک سبک با زهکشی مناسب که عموما با مخلوط نمودن توسط پرلیت بدست می آید موجبات گردش و تردد هوا واکسیژن را گرد ریشه اپیفیلوم باعث شده که این امر از خواسته های این گیاه است.
بهنگام تعویض گلدان فراموش نفرمایید که تا یک هفته پس از تعویض گلدان از آب دادن به گلدان ممانعت بعمل آید. اما در این فاصله میتوان اندام گیاه را با آب اسپری نمود و بعد از سپری شدن یک هفته آبدهی را به آرامی آغاز نمود.

 

تکثیر:

جهت تکثیر اپیفیلوم قطعات جدا شده از مادر بایستی ۱۰ الی ۱۵ سانتیمتر درازا داشته باشند و از هورمون ریشه زایی استفاده نمود و به اندازه ای قلمه ها را در خاک فرو نمود که اطمینان داشت حداقل یک آرئول از هر قلمه در زیر خاک قرار دارد. بین تولید کنندگان اپیفیلوم اینگونه باوری رایج است که جوانه هاییکه از بخش فرو برده در خاک می رویند به مراتب ارزش رویش و کیفیت بالاتری نسبت به جوانه های تولیدی از بخش بالای خاک دارد. لذا جوانه هاییکه بر قلمه میروید را حذف مینمایند تا جوانه های روییده از زیر خاک با قدرت بیشتری روییده و گسترش یابند.
قبل از مبادرت به قلمه گرفتن از گیاه مادر یک هفته گیاه مادر را آبیاری نکنید. و به قلمه ها پس از کاشت در خاک تا یک هفته هیچ آبی ندهید. در این خلال اسپری آب توصیه شده است. چنانچه بتوان حتی المقدور محیط گرمتری را برای قلمه ها مهیا نمود قلمه ها سریعتر ریشه زایی مینمایند. البته ناگفته نماند حصول نتیجه و رسیدن به یک گیاه کامل و مستقل از قلمه ها از ۳ تا ۸ هفته ممکن است زمان ببرد، لذا بایستی صبور باشید.

 

آبیاری:

اپیفیلومها از احساس خیس بودن خاک گلدان خود لذت نمیبرند. از نشانه های آبدهی زیاد میتوان به زرد شدن ناگهانی برگها اشاره کرد و یا این عارضه را می توان بصورت نرم شدن برگها و وارفتن گیاه در گلدان یافت. همچنین از دیگر اثرات آبدهی مفرط در اپیفیلوم پوسیدگی برگها در مرز کاشته شدن خود در خاک و همچنین پوسیدگی ریشه ها می باشد. با روبرو شدن با چنین ضایعه ایی حتما گیاه را از خاک خود جدا نمایید تمام بخشها ، ریشه ها و برگهای پوسیده را جدا نمائید. یکی دو روز فرصت دهید تا ریشه ها خشک شوند ومجددا فرآیند کاشت را پیگیر شوید. این نکته را رعایت نمایید که در فاصله دو آبیاری یک سوم خاک گلدان از سطح خاک بایستی خشک شده باشد تا لزوم آبیاری بعدی احساس گردد. از طرفی تحمیل خشکی بیش از حد باعث مرگ ریشه های تُرد انشعابی تازه رسته میگردد.

توصیه شده در دمای ۴۰ درجه سانتیگراد به بالا اسپری آب بر سطح اپیفیلوم را فراموش ننمایید که بشدت گیاه را سرحال و راضی نگه میدارد.

ارادتمند همه دوستان
عباس صرامی