گزارش کلاس آموزشی ۱۶ اسفند پارس کاکتوس

اندک آبرویی که داشتیم ........... رفت !!

ای دل غافل چه نشستی ! که مذاکرات پشت پرده و محرمانه ات را جناب ذهاب بر باد داد....
از دست خدا به کجا باید شکوه وشکایت برد؟ حالا حکایت این ضرب المثل حکایت من است و جناب ذهاب عزیز

از ایشان قول گرفته بودیم که تصویرم را شطرنجی منتشر کنند( آخه ما زن وبچه داریم و کمی آبرودار!!!!!)
اما از آنجا که هزار وعده خوبان یکی وفا نکند . جناب ذهاب عزیز و والا نیز .........
.....شد دیگه .شد

بگذریم ..... قبل از هرچیز اعلام همدردی با دوست خوبم خانم سماء هاشمی میکنم و طلب آرامش وصبر برایشان دارم .که نتوانستیم در خدمت ایشان باشیم در وهله بعد جای همه عزیزان ویکی کاکتوس را آنجا خالی یافتم و امیدوارم در فرصتهای بعدی از چنین امکاناتی بهره مند گردند.و بنده حقیر به فیض حضور ودیدار دوستان دلگرم و امیدوار باشم.

اما ....... فرصت مغتنمی بود که جدا از مقوله کلاس و آموزش و حرفهایی از این دست .به شرف حضور دوستان عزیز و زحمت کشی چون آقایان ذهاب عزیز و همسر گرامی ایشان و نیز دوست رعنا و بی مثالم آقای سنایی عزیز برسم.
شانس دیدار کسانی چون جناب ادریسی که خود به تنهایی جهانی از مهر است و توده ایی از عشق و فروتنی و ایستادن کنار اساتیدی چون جناب ارمگان و استاد فرهیخته و بی همتایی چون جناب ارضاء. به تنهایی ارزشی غیر قابل قیاس و ارزیابی داشت.

همانطور که جناب ذهاب عزیز فرمودند .جناب ادریسی عزیز قبول زحمت نموده و فردای روز کلاس وقت خود را در اختیار ما گذاشتند و از چندین گلخانه معتبر و بزرگ کرج دیدار کرده و قدری هم خرید کردیم.
(همینجا به دوستان توصیه میکنم چنانچه قصد بازدید وخرید در کرج را دارند اولین نقطه که توصیه میکنم گلخانه جناب استاد گرامی آقای ارضاء میباشد که از هر نظر برتری به دیگران دارند)

جناب آقای سنایی عزیز هم که الحق والانصاف حق استادی به گردن بنده دارند و همیشه راهنما و مددکار من هستند با آن کت زیبای خود (تصویر دوم) چنان هوش و حواس از سر من ربود که از آموزش اساتید جا ماندیم!!

جناب سنایی عزیز که خود بخوبی دریافته بود که من چگونه واله وشیدا و مفتون و ذلیل آن کت شیک و مکش مرگ ایشان شده ام .آخر جلسه مرا به کناری کشید و به آرامی همچون یک جنوبی مهربان و از خود گذشته بمن گفتند که : " اگر قول بدهی که بچه خوبی باشی و رعایت آداب و ادب و امانت را بکنی یه شب که عروسی دعوت داشتی اجازه میدهم که با کت ام چند تایی عکس بگیری که این قدر ذوق مرگ نشوی.!!!!"

و اکنون یک هفته از آن روز گذشته است....... اما کسی نیست که مرا به یک عروسی دعوت کند!!

باور کنید که کلاس و کاکتوس و آموزش بهانه بود (اصولا آدم آموزش ناپذیری هستم !!) آنچه بود همگرایی و دلگرمی بود .

کجا میشد این چنین انسانهای پاکدل و فرهیخته و صمیمی را یک جا سراغ داشت و کنارشان دمی آسودگی نمود؟

""در جهانی که هیچ چیز و هیچ کس... قادر به همگرایی توده انسان نشده""
"" باشد که کاکتوسها !!! ما را با قلبی عریان و مهری برهنه گرد هم آورند ""

............................... دیر نیست

سلام به همه کاکتوس دوستان فقط حسرت به دل آدم میمونه که چرا نشد؟!
ای بابا عیدی هاتون رو زودتر رو کنید ما هم ببینیم و بریم سروقت آقای صرامی،
آقا منم عیدی میخوام.
عکس دهم از راست آقای صرامی،.......؟.........، آقای ادریسی ،.....؟.......
چرا ویکی کاکتوسها با هم یه عکس دست جمعی نگرفتند؟